Ünlü Getronaganlılar
İçimizden birkaçı
| Ari Edirne | – | Opera Sanatçısı |
| Erol Sarafyan | – | Ressam |
| Hagop Mamigonyan | – | Koro şefi, öğretmen |
| Harutyun Vaporcuyan | – | Mühendis |
| Hovsep Sarafyan | – | Mimar |
| Krikor Sahakoğlu | – | Reklamcı |
| Hayko Çepkin | – | Müzisyen |
| Minas Oflaz | – | Tasarımcı |
| Nışan Nışanyan | – | Doktor (ortopedist) |
| Sarkis Baharoğlu | – | Fotoğraf sanatçısı |
| Sarkis Paçacı | – | Karikatürist |
| Sona Kavafyan | – | Öğretmen, yazar |
| Şahan Ardzruni | – | Piyanist |
| Vahe Kılıçaslan | – | Manken |
| Vartan Paçacı | – | Grafiker |
| Vazken Değirmentaş | – | Fotoğraf sanatçısı |
| Yaşar Saraçoğlu | – | Fotoğraf sanatçısı |
Ünlü Getronaganlılar
Aramızdan Ayrılanlar
| Antranik Kılıçyan | – | Öğretmen, ressam |
| Antranik Madoyan | – | Mühendis |
| Ara Aprahamyan | – | Yazar |
| Ara Aratan | – | Mimar |
| Ara Bartevyan | – | Koro şefi |
| Ara Güler | – | Fotoğraf Sanatçısı |
| Ara Koçunyan | – | Gazeteci |
| Aram Fındık | – | Doktor |
| Aram Haygaz | – | Yazar |
| Aram Pehlivanyan – A.Şavarş | – | Şair |
| Ardavazt Sürmeyan | – | Tarihçi |
| Arman Şirin | – | Mühendis |
| Arman Vartanyan | – | Yazar |
| Armen Girag | – | Opera sanatçısı |
| Armenag İpekyan | – | Aktör |
| Arşag Alboyacıyan | – | Araştırmacı yazar |
| Arşag Çobanyan | – | Araştırmacı, yazar, çevirmen |
| Aşod Keçyan | – | Gazeteci |
| Avedik Mesrobyan | – | Öğretmen, müdür |
| Avedis Aliksanyan | – | Gazeteci ,yazar |
| Bağdasar Manuelyan | – | Doktor, öğretmen |
| Bedros Zaroyan | – | Yazar |
| Bedros Zobyan | – | Mimar |
| Berç Çalıkman | – | Ressam, müdür |
| Boğos Kevorkyan | – | Öğretmen, müdür |
| Dikran Hacyan | – | Yazar |
| Diran Kırmoyan | – | Kimyager, yazar |
| Garbis Cancigyan | – | Şair |
| Garbis Garakyan | – | Ekonomist |
| Garbis Kürkçüyan | – | Öğretmen, müdür |
| Haçik Eram | – | Mühendis |
| Hagop Gotoğyan | – | Doktor (cilt uzmanı) |
| Hagop Mıntzuri | – | Taşra edebiyatçısı |
| Hagop Mumcuyan | – | Mühendis, yazar |
| Hagop Siruni (Cololyan) | – | Araştırmacı yazar |
| Hagop Terzan | – | Astronom |
| Hayg Berberyan | – | Araştırmacı yazar |
| Haygazun Kalustyan | – | Şair |
| Hıraç Zartaryan | – | Romancı |
| Hıraçya Acaryan | – | Dil bilimci |
| Hırayr Ğazaryan | – | Mühendis |
| Kamer Andonyan | – | Bilim adamı |
| Karekin Kazancıyan | – | Türkiye Ermenileri Patriği |
| Karnik Aliksanyan | – | Bilim adamı |
| Keğam Kerovpyan | – | Öğretmen |
| Keğam Parseğyan | – | Yazar |
| Krikor Fıçıcıyan | – | Şair |
| Levon Zaven Sürmelyan | – | Yazar |
| Manug Aslanyan | – | Gazeteci |
| Mıgırdiç Hacyan | – | Makale yazarı |
| Mıgırdiç Margosyan | – | Yazar |
| Misak Medzarentz | – | Şair |
| Nışan Yağubyan | – | Mühendis |
| Nigoğos Sarafyan | – | Şair |
| Nurhan Altunyan | – | Doktor, yazar |
| Nurhan Uzunyan | – | Öğretmen, editör |
| Onnik Çiftesaraf | – | Yazar |
| Pakarad Tevyan | – | Makale yazarı |
| Rafael Şişmanyan | – | Ressam |
| Rupen Maşoyan | – | Yazar |
| Sarkis Keçyan (Zanku) | – | Şair |
| Seta Zağikyan | – | Öğretmen, yazar |
| Silva Aynacıyan | – | Sismolog |
| Sona Der Markaryan | – | Yazar, öğretmen |
| Vahan Acemyan | – | Öğretmen |
| Vahan Tekeyan | – | Şair |
| Vahram Biricik | – | Mühendis |
| Vahram Tatul | – | Şair |
| Vartan Gomikyan | – | Öğretmen, yazar |
| Vartan İhmalyan | – | Yazar |
| Vartan Ozinyan | – | Ekonomist |
| Varteni Amirhanyan | – | Kimyacı |
| Varteres Karagözyan | – | Şair |
| Varujan Köseyan | – | Gazeteci |
| Yenovk Armen | – | Makale yazarı |
| Yervant Manuelyan | – | Bilim adamı |
| Yervant Sırmakeşhanlıyan (Yeruhan) | – | Yazar |
| Zare Magar | – | Denizaltı araştırmacısı |
Yervant Manuelyan (1873-1948)
Getronagan Lisesi’nin ilk mezunlarındandır (1891).
MANUELYAN, 1900’de Paris Tıp Fakültesi’nden mezun olduktan sonra, 1902’de Pastör Enstitüsü’ne girmiş ve ölümüne dek, aralıksız, araştırmacı olarak bu enstitüde çalışmış, literatüre geçmiş saygıyla anılan bir kişi.
O, bugün de Pastör Ensititüsünün müzesinde, kullandığı eşyaları, objeleriyle bir köşeyi işgal etmiş, yaşıyor!
Enstitü yetkilileri Manuelyan’la ilgili araştırmalarımıza karşı çok duyarlı davranıp, onunla ilgili geniş bilgileri bizlere aktardılar.
Manuelyan’ın Araştırmalarından Örnekler: Bir dokubilimci (Histolog) olan Manuelyan kuduz mikrobunun etkisinin, ısıran hayvanın sadece salgısıyla değil, dil dokusunda, dil yüzeyinin birkaç mm. altında bulunan sinir hücreleriyle de ilintili olduğunu ispatlamış, böylece kuduzun ısırma yoluyla bulaştığını kesinleştirmiştir.
Ayrıca, Sifilis(Frengi) ve Sodoku (farelerin ısırmasıyla bulaşan bir hastalık) hastalıklarıyla ilgili, önemli teorik ve pratik çalışmaları, buluşları olmuştur.
O, sadece “bir tek”i, belki de alanındaki “ilk”i okulumuzun 115 yıllık eğitim – öğretim sürecinde alanında başarılı birçok kişinin bulunduğunu biliyor, “onlar”ın bugünkü öğrencilerimize iyi birer örnek teşkil ettiklerine inanıyoruz.
Ara Güler (1928-2018)
1928’de İstanbul Beyoğlu’nda doğdu. 1951 yılında Getronagan Lisesi’nden mezun oldu. Lise yıllarında film stüdyolarında çalıştı, Muhsin Ertuğrul’un açtığı tiyatro kurslarına devam etti. 1950’de Yeni İstanbul gazetesinde gazeteciliğe başladı. Bir yandan da İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’ne devam ediyordu. Ermenice gazete ve edebiyat dergilerinde öyküleri yayınlandı. 1961 yılına kadar Hayat dergisinde fotoğraf bölümü şefi olarak çalıştı. 1961’de Photography Annual, onu dünyanın en iyi yedi fotoğrafçısından biri olarak tanımladı. Aynı yıl ASMP’ye (Amerikan Dergi Fotoğrafçıları Derneği) kabul edildi ve bu kuruluşun Türkiye’den tek üyesi oldu. ABD’de, Almanya’da, Paris’te çeşitli sergiler açtı. Bertrand Russel, Winston Churchill, Arnold Toynbee, Picasso, Salvador Dali gibi birçok ünlünün fotoğrafını çekti, röportajlar yaptı. 1979’da Türkiye Gazeteciler Cemiyeti’nin foto muhabirliği dalındaki birincilik ödülünü aldı. 2000 yılında Türkiye Ermenileri Patriği II. Mesrob tarafından kendisine liyakat nişanı verildi.
1980’de fotoğraflarının bir kısmı Karacan Yayıncılık tarafından kitap haline getirildi. 1986’da Hürriyet Vakfı’nca basılan Prof. Abdullah Kuran’ın yazdığı Mimar Sinan kitabını fotoğrafladı. Bu kitap 1987’de Institute of Turkish Studies tarafından İngilizce olarak yayınlandı. 1989’da Hil Yayınları Ara Güler’in Sinemacıları kitabını yayınladı. Yıllarca üstünde çalıştığı Mimar Sinan yapıtlarının fotoğrafları, 1992’de Fransa’da, ABD ve İngiltere’de ve Singapur’da Turkish Style başlığıyla, Fransa’da ise Demeures Ottomanes de Turquie adıyla yayınlandı. Dünya Şirketler Grubu tarafından 1994’te Eski İstanbul Anıları, 1995’te Yitirilmiş Renkler; Ana Yayıncılık tarafından 1994’te Bir Devir Böyle Geçti, Kalanlara Selam Olsun ve 1995’te Yüzlerinde Yeryüzü adlı kitapları yayınlandı; YGS Yayınları ise 1998’de doğumunun 70. yılı anısına Ara Güler’e Saygı adlı bir kitap yayınladı. Aras Yayıncılık ise 1995’te Ara Güler’in Ermenice öykülerini Papelonen Verç Bidi Abrink adıyla kitaplaştırdı ve 1996’da bu kitabı Babil’den Sonra Yaşayacağız adıyla Türkçe olarak yayınladı. [1]
Mıgırdiç Margosyan (1938-2022)
23 Aralık 1938’de Diyarbakır’ın ünlü Hançepek Mahallesi’nde (Gâvur Mahallesi) doğdu. Eğitimini Süleyman Nazif İlkokulu, Ziya Gökalp Ortaokulu, daha sonra İstanbul’daki Bezciyan Ortaokulu ve Getronagan Lisesi’nde sürdürdü. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nü bitirdi. Karagözyan Yetimhanesi’nde belletmenlik yaptığı gençlik yıllarında şair arkadaşı Varteres Karagözyan’la birlikte Ermenice To (1959) dergisini çıkardı. 1966-1972 yılları arasında Üsküdar Selamsız’daki Surp Haç Tıbrevank Ermeni Lisesi’nde müdürlüğün yanı sıra felsefe, psikoloji, Ermeni dili ve edebiyatı öğretmenliği yaptı. Daha sonra öğretmenliği bırakarak ticarete atıldı.
Edebi çalışmalarını aralıksız sürdürdü. Marmara gazetesinde yayımlanan Ermenice öykülerinin bir bölümü Mer Ayt Goğmerı [Bizim Oralar] adıyla kitap haline getirildi (1984; 1994’te Aras tarafından yeniden basıldı) ve bu kitabıyla 1988’de, Ermenice yazan yazarlara verilen Eliz Kavukçuyan Edebiyat Ödülü’nü (Paris-Fransa) aldı. 1993’te, dostları Yetvart ve Payline Tomasyan, Hrant Dink ve kardeşi Ardaşes Margosyan’la birlikte Aras Yayıncılık’ı kurdu. Gâvur Mahallesi (1992, ilk basımı Bebekus’un Kitaplığı’ndan, daha sonrakiler Aras’tan), Söyle Margos Nerelisen? (1995) ve Biletimiz İstanbul’a Kesildi (1998) adlı Türkçe kitaplarını, 1999’da ikinci Ermenice kitabı Dikrisi Aperen [Dicle Kıyılarından] izledi. Gâvur Mahallesi Avesta Yayınları tarafından Li Ba Me, Li Wan Deran [Bizim O Yöreler] adıyla Kürtçe olarak yayımlandı (1999; 2018’de Aras bu kitabın yeni baskısını Taxa Filla adıyla yaptı). Türkçe kaleme aldığı Tespih Taneleri (2006) adlı anı-romanı büyük ilgiyle karşılandı. Yazarın en çok okunan kitabı Gâvur Mahallesi, 2011’de Türkçe, Ermenice ve Kürtçe olarak, üç dil tek ciltte toplanarak basıldı. Son edebi eseri Tanrı’nın Seyir Defteri 2016’da yayımlandı. Gâvur Mahallesi 2017’de Gomidas Enstitüsü (Londra) ve Aras işbirliğiyle İngilizce olarak basıldı. 2018’de, yazarın sekseninci yaşı vesilesiyle eserlerini bir araya getiren Fıllaname özel bir ciltle ve numaralı olarak yayımlandı. Aynı yıl, Yusuf Kenan Beysulen’in yönettiği ve Mıgırdiç Margosyan’ın hayatını anlatan Gâvur Mahallesi belgeseli DVD olarak yayımlandı.
Çeşitli gazetelerde uzun yıllar boyunca köşe yazıları yazan Mıgırdiç Margosyan’ın bu denemelerinden seçkiler ciltler halinde yayımlandı. Evrensel gazetesinde köşesindeki yazıları Kirveme Mektuplar adıyla 2006’da Diyarbakır’da kitaplaştırıldı (Lis tarafından, 2011’da yeni basımı Aras). 1996-1999 yılları arasında Agos gazetesinde yayımlanan makalelerinden yapılan bir seçki olan Zurna 2009’da; yine Evrensel yazılarından derlenen Çengelliiğne (ilk basımı 1999, Belge Yayınları, 2010’da yeni basımı Aras); Yeni Yüzyıl ve Yeni Gündem gazetelerinde yayımlanan makalelerinden derlenen Kürdan 2010’da; Kürt Sorunu etrafındaki yazılarını bir araya getiren Memleket Meselesi 2019’da yayınevimizce kitaplaştırıldı. 2022’de, öyküleri Editions Parantheses (Marsilya) tarafında Fransızcaya Sur les du Tigre başlığıyla çevrildi.
Ermenice taşra edebiyatının Hagop Mıntzuri’den sonra Türkiye’deki son temsilcisi olarak kabul edilen, eserleriyle pek çok insanın ruh dünyasında izler bırakan Mıgırdiç Margosyan, 2 Nisan 2022’de Kadıköy’deki evinde vefat etti. 7 Nisan’da Kumkapı Meryem Ana Kilisesi’nde yapılan dini törenden sonra Şişli Ermeni Mezarlığı’nın aydınlar için ayrılan bölümüne gömüldü. [2]
Hayko Çepkin
1978 yılında İstanbul’da doğdu, 1995 yılında Getronagan Lisesi’ni bitirdikten iki sene sonra Mimar Sinan Üniversitesinde şan, solfej ve piyano dersleri aldı. Çeşitli yerlerde de piyano ve armoni dersleri gördükten sonra da 1997 yılında profesyonel müzik kariyerine başladı. İlk albümü Sakin Olmam Lazım ile iyi bir çıkış yapan Hayko, ikinci albümü Tanışma Bitti ile de hayran kitlesini arttırdı. 3. albümü Sandık ile daha geniş alanlara yayıldı.
İlk albümü olan Sakin Olmam Lazım’ı albümleri arasında saymayan Hayko Cepkin, demo olarak nitelendirdiği albümünün konusunu kendi ile alakalı olarak açıklıyor. İkinci albümü Tanışma Bitti daha profesyonel bir yapıya sahip. Hayko Cepkin, “Tanışma Bitti”nin konusunu “korku” olarak belirledi ve insanların korkuları ile yüzleşmeleri gerektiğini işledi. Üçüncü albümü Sandık’ın konusu ise, “ölüm” yani kaçınılmaz gerçek. Hayko Cepkin’in bir sonraki albümü ise ‘Aşk’ konulu 13 Kasım 2012 çıkışlı Aşkın Izdırabını… albümüdür. 2016’da çocukluğunda dinlediği şarkıları kendine has tarzıyla yorumladığı Beni Büyüten Şarkılar Vol.1 isimli albümünü yayınladı. [3]